روزی که فداکار به عنوان استاندار کرمان معرفی شد در مراسم معارفه اش حرف از توسعه جنوب زد و تاکید کرد هیچ اعتقادی به انتقال آب بین حوزه ای ندارد ما با خوش خیالی سر از پا نمی شناختیم و با شرافت روستایی مان فکر می‌کردیم به واسطه قرابتی که با جنوب دارد دیگر اجحافی در حق جنوب نخواهد شد وچقدر خوش خیال بودیم که توسعه جنوب با سرعت و جدیت تمام شتاب خواهد گرفت.
غافل از اینکه هیچ اتفاق خاصی نیفتاد و شتابی در توسعه نبود که هیچ. بلکه روز به روز بر بار مشکلاتمان افزوده شد و صف های طویل بنزین و گازوییل و سیلندر گاز گریبان گیرمان شد و گوشت مرغ و تخم مرغ هم نایاب شد و قطع آب و برق هم قوز بالا قوز.
در عوض پروژه انتقال اب سرشاخه های هلیل شدت گرفت و لوله های قطور ردیف شدند و جالب اینکه نادان هم فرضمان کردند و به دروغ برایمان صغری و کبری می چینند که هیچ قصدی برای انتقال اب هلیل ندارند. ساده بگویم ما جنوبی ها سرمان بی کلاه ماند و شدیم ولایت بی والی …
شاید هم سردمداران استان کرمان و در راس ان استاندار محترم به تقلید از سیاستمدار برجسته ایتالیایی ساده ترین راه برای ادامه صدارتش را اجرای سیاست ماکیاولی می دانند و خدای ناکرده بر این باورند که باید با فریب و ظلم و بی عدالتی و تقلب و اجحاف به عامه مردم و بدست اوردن دل سیاست مداران و قدرتمندان و هم کیشان و هم مسلکان حقوق ضعفا را نقض کرده و زیر بار فشار اقتصادی و اجتماعی لگدمالشان کرد تا به بقای خود در بدنه حاکمیت قوت بخشند، غافل از اینکه هدف انقلاب و نظام و راه شهدا اجرای عدالت اجتماعی و کمک به مردم محروم بوده است و جالب اینکه بابت این همه ناکارامدی و عملکرد ناصواب کسی بازخواستشان نمی کند و این ناکارامدی ها را به حساب نظام و انقلاب مینویسند.
امام راحل مردم را ولی نعمتان این نظام و انقلاب می دانست و می فرمود یک موی کوخ نشینان بر همه کاخ نشینان ارجحیت دارد اما حالا و بعد از گذشت چهار دهه از عمر انقلاب راه و رسم مسئولین تغییر نموده و محرومین و مستضعفین زیر بار فشار اقتصادی و تورم و نابرابری لگدمال می شوند .
انچه مهم است منافع اصحاب قدرت و ثروت است و نمونه بارز این ادعا پروژه انتقال اب هلیل است که جمعیت یک میلیونی جنوب فدای سرمایه داران معدن درالو و دیگر اصحاب قدرت می شود و کسی را ککش هم نمیگزد و حرف اخر اینکه اقای استاندار اگر اعتقادی به اخرت دارید کمی تامل و تفکر کنید چون نه این ملک و صدارت جاودانی است و به قول باباطاهر:« نه دولتمند برده یک کفن بیش».
