یکی از اصلی‌ترین مشکلات و معضلات جامعه امروز، مبحث بیکاری و نبود اشتغال پایدار در سراسر کشور است که این امر، فقر و ناامنی‌های اجتماعی بسیاری را به دنبال داشته و دارد، استان کرمان به عنوان یکی از استان‌های غنی و دارای پتانسیل‌های فراوان از حیث: معادن، کشاورزی، میراث فرهنگی و گردشگری، همواره از معضل بیکاری و فقر رنج می‌برد و این معضلات در شرق و جنوب این استان چشمگیرتر است.
به‌عنوان مثال هشت شهرستان جنوبی کرمان که بر خلاف قانون جاری کشور، از نظر اداری بدون استانداری شبیه یک استان مدیریت می‌شوند و قبل از انقلاب اسلامی دارای سازمان عمران(سازمان کشاورزی) مستقل بوده‌اند، به‌رغم داشتن توانمندی‌های بی‌شمار در زمینه کشاورزی، جزو محروم‌ترین و غیربرخوردارترین مناطق کشور محسوب می‌شوند و نرخ بیکاری و فقر در این حوزه بسیار بالاست.
اما یکی از اساسی‌ترین ریشه‌های این عدم توسعه‌یافتگی، در ناکارآمدی مدیریت بخش کشاورزی آن، طی دو دهه گذشته بوده که علی‌رغم تولیدات انبوه، همواره خام‌فروشی و در واقع هدررفت دسترنج کشاورزان نتوانسته به پیشرفت و توسعه منطقه کمک کند و غالب کشاورزان، سالیانه برای پر کردن جیب دلالان کار می‌کنند و هر آنچه که برای آنها و خانواده‌شان باقی می‌ماند آه و افسوس است.
اما اگر تولیدات کشاورزی جنوب کرمان، دارای دو صنعت پشتیبان یعنی: صنایع بستهبندی و تبدیلی می‌بودند، امروزه نه تنها در این منطقه شاهد بیکاری و فقر نبودیم بلکه برای مردم سایر مناطق استان نیز توان ایجاد اشتغال داشتیم؛ زیرا نظر همه اقتصاد‌دانان و حتی فعالان بخش خصوصی بر توسعه صنایع تبدیلی و بستهبندی در جنوب کرمان است و اکثر مقامات دولتی در پاسخ به انتقادات از عدم افتتاح طرح‌های بزرگ صنعتی و معدنی در جنوب، تنها راه توسعه و ترقی این منطقه را سرمایه‌گذاری در زمینه صنایع بستهبندی و صنایع تبدیلی بخش کشاورزی می‌دانند و اعتقاد دارند راه گذار جنوب به پیشرفت، تنها از این مسیر می‌گذرد.
اما متأسفانه سازمان جهادکشاورزی جنوب کرمان به عنوان متولی این بخش، تاکنون نتوانسته حرکتی بنیادین در این حوزه شکل دهد و طی چند ساله اخیر، شاهد تعطیلی و نیمه‌فعال شدن برخی واحدهای این بخش بوده‌ایم، به عنوان مثال یکی از این محصولات زیتون است که بیش از ۹۰ درصد باغات آن در منطقه جبالبارز شهرستان جیرفت قرار دارد و از نظر وسعت باغات و کیفیت محصولات، مشابه آن در شمال کشور یا جای دیگر ایران وجود ندارد.
اما متأسفانه به‌رغم اینکه زیتون میوه‌ای است که علاوه بر روغن، ده‌ها محصول ارزشمند فرآوری شده دیگر از آن تولید می‌شود، فاقد هر گونه کارگاه یا کارخانجات مرتبط در این منطقه می‌باشد و یک واحد کارگاه روغن‌کشی که با حمایت سازمان جهادکشاورزی در چندین سال قبل ایجاد گردید از منطقه جبالبارز به مرکز شهر جیرفت نقل مکان کرد و با وضعیت گرانی بنزین و سختی حمل و نقل، امکان انتقال زیتون به مرکز شهرستان برای خرده مالکان وجود نداشت.
طی چند سال اخیر بومیان مجبور به فروش محصول خود با قیمتی پایین به دلالان برای ارسال به شمال کشور شدند. لذا نظر به طرح چندین باره مشکلات حوزه کشاورزی جنوب کرمان، خصوصاً محصول ارزشمند زیتون و تهیه گزارشی کامل از روستای ساویدان به عنوان قطب اصلی این محصول و طرح مشکلات کشاورزان در همین نشریه، از سوی سازمان مذکور(در زمان ریاست سابق) جز طرح شکایت علیه مدیرمسئول نشریه به جرم نشر اکاذیب، حرکت مثبت دیگری مشاهده نگردیده است .
لذا از استاندار کرمان، فرماندار جیرفت و اتاق بازرگانی به عنوان معین اقتصادی منطقه جیرفت و عنبرآباد، تقاضا داریم که در بحث ایجاد صنایع تبدیلی برای تمامی محصولات کشاورزی خصوصاً محصول زیتون، اقدامی اساسی و بنیادین انجام دهند تا بیش از این شاهد درد و رنج کشاورزان نباشیم.
