فالوده کرمانی ، به کام کرمان به نام یزد

اینکه فالوده یزدی در فهرست میراث ناملموس کشور به ثبت رسیده، واقعاً جای ایراد و شبهه دارد، زیرا از قرار معلوم در سال ۹۵ فالوده کرمانی در فهرست آثار ناملموس قرار گرفته و حتی در نوبت جهانی شدن بود.
موضوع یزد، یا دهن کجی به ثبت ملی فالوده اصیل شهرمان است و یا نشانگر بی اعتبار بودن پرونده هفت سال پیش کرمان!
فالوده کرمانی به حق یک شربت سنتی و ویژه این اقلیم است. با بزرگانی چون رزاقی، اطهری کرمانی و عاقلی زاده که جد اندر جدشان پالوده ساز بودند.
لذا یزد و حتی شیراز به تقلید از کرمان، آن را در شهر و دیار خود رواج داده اند، نوش جانشان! اما، ثبت ملی گوارایشان، نه!
ادعای متفاوت بودن ساختار فالوده یزدی هم، یک شوخی بی مزه بیش نیست. کرمانی ها انواع سبد و آبکش برای قطره ای کردن فالوده با هر اندازه ای را در اختیار داشتند و یزدی ها، آبکش ریزش را سوا کردند و با خود بردند. خدا را شکر خمیره حبه ای و برش یافته که قدمت آن بیشتر از فالوده است از گلویشان پایین نرفت و گرنه برای آن هم فایل ملی می ساختند.
جهت اطلاع یخدان های کرمان، یکی از بارزترین شاخص ها و نشانه ها برای رونق فالوده کرمانی در گذشته بوده است.
یخدان هایی که قدمت آنها بعضاً به سه چهار قرن پیش برمی گردد. بناهایی با دیوارهای بلند که همواره سایه ساز بوده اند و چاله ها، برف و یخ را برای استفاده در تابستان و اتفاقا برای همین فالوده حفظ کرده اند.
در حالی که یخدان های یزد و میبد، نهایتاً مربوط به صد سال پیش هستند.که این را هم از سازه های کرمان برداشت کردند.
بهرحال، امروز مطالبه ی جدی مردم کرمان، حل این مسئله است. مردمی که یخدان و یخچال و فالوده کرمانی را از ابتکارات پدران خود می دانند، هرگز دوست ندارند به کامشان باشد و به نامشان نباشد.
پس تا موضوع غامض تر نشده کاری بکنید.