با گذر زندگی انسانها از کوچ نشینی و غار نشینی و روی آوردن به زندگی یکجا نشینی در کنار رودخانه ها که اصطلاحا” مدنیت و شهر نشینی شکل گرفت، متاسفانه به دلیل بر نتابیدن فرهنگها ، گویشها و آداب و رسوم و جنگیدن بر سر تصاحب و مالکیت اراضی ، آسیبهای متعددی وارد جوامع بشری شد و با عبور از زندگی سنتی و پیوستن به زندگی های صنعتی ، آسیب های متعددی وارد زندگی جوامع بشری شد که بیشتر خود را به شکل انواع بزه کاریهای اجتماعی اعم از اعتیاد ، طلاق ، خودکشی و سرقت و قتل نشان می دهد!
نگاهی به صفحه ی حوادث نشریات و آمارهای دستگاههای متولی حساسیت این موضوع را بیشتر نمایان می کند.
امروزه فقر ، تنگدستی ، رفاه طلبی ، چشم و هم چشمی ، فاصله ی طبقاتی ، فقر فرهنگی نمودار تمام عیاری از انواع بزهکاری ها را به نمایش می گذارد که هر چه شهرها وسیعتر ، ارتکاب به جرائم نیز بیشتر می شود!
وجود معتادان متجاهر در گوشه و کنار خیابانها ، دستبرد به وسایل و تجهیزات و مبلمان و تاسیسات شهری ، زباله گردی دامن برخی از خانواده ها را گرفته که بعصا” به دلیل فقر ، سرپرست خانوار برای کسب حداقل دستمزد نادانسته دست به ارتکاب جرائمی می زند که آینده ای جز زندانی ندارد !
و در این میان با گیر افتادن و یا طعمه ی حریق شدن ماشینهای سوختبر نه تنها همان حداقل دستمزد نصیب نمی شود ، بلکه بازماندگان که اغلب زنی با دو ، سه فرزند خردسال هستند ، ناگزیر محلی یا زمینه ای برای ارتکاب جرائمی به مراتب شدیدتر برای گذران زندگی می شوند !
نگاهی به آمارها و زندگی کسانی که به حبس طویل المدت محکوم شده اند ، نشان می دهد که چه بسا اینها قربانی و اجیر شده ی صاحبان سرمایه هایی هستند که کمتر اتفاق می افتد به چنگال قانون گرفتار شوند و اغلب زندانی ها هم ترس دارند نامی از آنها در محاکم قضایی به میان بیاورند!
لذا به منظور جلوگیری از کاهش آسیب های اجتماعی نظیر قتل ، خودکشی ، اعتیاد سرقت و …. باید به گونه ای برنامه ریزی شود که با زندانی شدن فرد قربانی ، خانواده های آنها دچار ارتکاب جرائمی بیشتر برای گذران زندگی نشوند.
گر چه با تشکیل انجمنی تحت عنوان انجمن حمایت از زندانیان و مددجویان و نهادهایی نظیر کمیته امداد امام خمینی ره گامهایی برداشته اند ، اما از آنجایی که پیشگیری از درمان مفیدتر است باید برای جبران خلاء های فرهنگی و اجتماعی اقدامات موثرتری صورت گیرد
