یکی از زیبایی‌های دموکراسی و آزادی رأی و عقیده، بروز و ظهور خواست مردم در عرصه انتخابات می‌باشد و در این میدان است که حکومت مردم بر مردم معنا پیدا می‌کند و دیکتاتوری و حاکمیت فردی به انزوا می‌رود .
در کشور ما به صورت میانگین هر ساله یک انتخابات برگزار گردیده و مردم با مشارکت بالا یا پایین در این نظرخواهی عمومی شرکت کرده‌اند.
اما در حساس‌ترین انتخابات برگزار شده طی چهارده دوره یعنی ریاست جمهوری که شکل‌دهنده دولت و مدیریت کشور است، جناح و حزب پیروز در تمامی ادوار تا قبل از دولت مسعود پزشکیان، طبق رسم و قانون همه جهان در کمترین زمان ممکن کابینه همفکر و موافق خود را از میان حامیان و اعضای کمپین‌های انتخاباتی خویش تشکیل و سریعاً مدیران ارشد و میانی را از بدنه فکری و حمایتی خود منصوب نموده است،.
اما ظاهراً دولت چهاردهم با همه این دولت‌ها متفاوت بوده و با فشار سهم‌خواهان و جناح شکست‌خورده انتخابات، دچار تردید و تعلل گردیده و پس از معرفی کابینه‌ای اشتراکی که انتقادات وسیع اعضای ستاد و حامیان پزشکیان در سراسر کشور را در پی داشت .
ظاهراً در انتخاب استانداران، فرمانداران و مدیران کل، دست آقای رئیس‌جمهور و کابینه‌اش می‌لرزد و با کمال تأسف در بر همان پاشنه سابق می‌چرخد و طبق بررسی انجام شده، ابلاغ اولین استاندار در کردستان به حامیان انتخاباتی محمدباقر قالیباف تعلق گرفته است.
اما ادامه این روند ناصواب در کوتاه‌مدت به نومیدی و مأیوس شدن حامیان رئیس‌جمهور فعلی منجر خواهد شد و ضمن فاصله گرفتن لیدرها و فعالان سیاسی اصلاح‌طلب از سپهر سیاسی و اجتماعی و حرکت به سمت حاشیه، فضای رخوت بر جامعه حکم‌فرما خواهد شد و در شرایط حساس فعلی کشور، مطلقاً به صلاح حاکمیت نخواهد بود.
از منظری دیگر مردمی که بر اساس شعارهای کاملاً متفاوت پزشکیان وارد عرصه انتخابات شدند و به وی رأی دادند، حرکت مغایر شعارها و وعده‌های داده شده را مصداق بارز عهدشکنی می‌دانند و اگر این اتفاق نامیمون رخ دهد، ضربه‌ای جبران‌ناپذیر بر پیکره اعتماد عمومی است و مردم دیگر به سختی، حرف، وعده و شعار کسی را خواهند پذیرفت.
اما از همه اینها که بگذریم، شرایط اداری فعلی کشور بسیار نامطلوب و آشفته است و غالب مدیران از ترس برکناری، انگیزه‌ای برای کار کردن ندارند و شاید در مواردی برای بدنام کردن دولت جدید حتی کارشکنی نیز بنمایند که این رفتار باعث سردرگمی و زحمت برای مردم شده است.
لذا انتظار می‌رود دولت و وزیران روند عزل و نصب یا ابقای مدیران را سرعت بخشند تا مردم، مدیران و پرسنل ادارات از این حالت بلاتکلیفی و بی‌انگیزگی خارج شوند.
شایان ذکر است مخالفان دولت پزشکیان با دست‌آویز قرار دادن کلمه وفاق که معنای آن ایجاد انسجام ملی در بین اقوام، مذاهب، طوایف، گروه‌های و.. است قصد ایجاد نارضایتی مردم و به بن‌بست کشیدن دولت چهاردهم را دارند.
