با توجه به ساختار مدیریت شهری در کشور ما و تعداد مدیریت‌ها در سطح شهرها، می‌توان گفت که شوراها و شهرداری‌ها تنها بخشی از این ساختار پراکنده را در اختیار دارند. و در این میان شوراها به عنوان نهادی که مشروعیت و مقبولیت خود را از مردم می‌گیرند، می‌توانند نقش مهمی در ایجاد هماهنگی و یکپارچگی مدیریت شهری برعهده بگیرند.اما در اکثرشهرهای ایران بویژه در شهر جیرفت، شورای اسلامی شهر جیرفت آنچنان که باید نتوانسته اند در مدیریت شهری موفق باشند و بعضاً با تصمیمات نابجای خود باعث مشکلاتی برای شهر و شهروندان شده اند
زیرا متاسفانه رابطه”خویشاوندی یا طایفه ای” مهمترین عامل انتخاب شدن کاندیدها درانتخابات شورای اسلامی شهر جیرفت میباشد و تحصیلات، تجربه، کارآمدی کمترین تاثیر را در انتخاب مردم داشته است که نتیجه آن این است که شهر جیرفت با جمعیتی بالغ بر ۱۵۰ هزار نفر با مشکلاتی ابتدایی چون کمبود سرانه کاربریهای شهری؛نارسائی های اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی شهر؛ عدم نظارت بر ساخت و سازهای عمرانی شهر؛ عدم تأثیرگذاری بر محیط سالم، آسایش و زیبایی شهر؛عدم توسعه و بهبود حمل و نقل شهر، عدم مشارکت شهروندان در تصمیم گیریها روبرو است. لذا با نبود این زیرساختهای ابتدایی صحبت کردن از شاخص های چون شهر هوشمند، شهر خلاق، شهر سالم، توسعه پایدار، استراتژی توسعه شهری و … سخنی گزافه بیش نیست.
این روزها میبینیم که کاندیدهای محترم شورای شهر جیرفت (با سابقه چندین دوره عضویت در شورای شهر) از معضلات شهر جیرفت که افراد عادی نیز به آن واقف اند، حرف میزنند. اما دریغ از یک طرح و برنامه منسجم وقابل اجرا در جهت رفع این معضلات.
راهکار حل مشکل
- تا زمانی که به جای تحصیلات، تجربه، کارآمدی؛ رابطه”خویشاوندی یا طایفهای” و وابستگی سیاسی افراد معیار انتخاب اعضای شورای اسلامی شهر جیرفت است نباید توقع رفع مشکلات حوزه شهری داشت. لذا نیاز است که خود شهروندان به این آگاهی برسند که راه حل برون رفت از وضعیت فعلی، عدم طایفه گرایی در انتخاب افراد است و باید به برنامه ها و تخصص کاندیدها رای بدهند.مردم باید آگاه شوند که با انتخاب افراد فاقد صلاحیت لازم، امور تصمیم گیری شهر خود را برای ۴ سال به فردی واگذار می کنند که نحوه عملکرد وی به طور مستقیم یا غیر مستقیم با زندگی آنها و آینده شهر مرتبط بوده و تمام مسایل فردی و اجتماعی محیط زندگی شان متاثر از تصمیم گیری های فرد منتخب شان است.
۲٫ شورای شهر به عنوان نهادی که متولی مدیریت شهر و نظارت بر تمام نهادهای مرتبط با مدیریت شهری است باید دارای ساختاری تخصصی و توانمند در حوزه تصمیم گیری و مدیریت جامع شهر باشد . بنده معتقدم که تخصص ها ، گرایش هاو گروه هایی که باید حداقل یک نماینده در شورای شهر داشته باشد خیلی زیاد می باشند؛ اما با توجه به محدودیت اعضای شورای شهر این تخصص ها را در ۷ دسته قرار داده ام:
- معماری، شهرسازی ، برنامه ریزی شهری و طراحی شهری
- اقتصاد شهری
- فرهنگ، ورزش، مذهب، میراث فرهنگی و …
- بهداشت، محیط زیست و اکوسیستم
- عمران،حمل و نقل و ترافیک ، تاسیسات و زیرساخت های شهری
- امنیت اجتماعی و جامعه شناسی شهری
- حقوق و فقه و حقوق اسلامی، حقوق شهروندی
۳- قانون انتخابات اعضای شورای شهر دارای نقطه ضعف بزرگی ست و آن عدم اعتقاد و التزام به تخصصیبودن کرسی های شورای شهر است. آسیب این ضعف قانونی آنجا خود را نشان میدهد که در گام اول ، راه را برای کاندید شدن افراد فاقد تخصص مرتبط با شه ، برای انتخابات شورا باز می کند و در مرحله بعدی به دلیل پایین بودن سطح آگاهی جامعه نسبت به ماهیت وظایف شورای شهر ، همان افراد فاقد تخصص ولی دارای محبوبیت عام رای آورده و وارد شورای شهر میشوند . روندی که در دورههای اخیر شورای شهر به وضوح دیده میشود و نتایج منفی آن گریبان شهر و شهروندان را در شهر جیرفت را گرفته است .
برای نیل به این هدف لازم است تا اصلاحات اساسی در قانون انتخابات شوراها صورت پذیرد. با اصلاح قانون انتخابات شوراها می توان امیدوار بود که افرادی داری صلاحیت و تخصص در حوزه ی مربوطه وارد شورای شهر شوند و شاهد تصمیم گیری های صحیح در مدیریت شهری باشیم . برای این منظور همت و پیگیریهای نمایندگان مجلس شورای اسلامی میباشد که تغییراتی را در قانون به وجود آورند.
