عصرجدید ؛ تلنتی شکست خورده با داوری های ضعیف و غیرکارشناسی

مدتی است که سری جدید مسابقه تلویزیونی استعدادیابی عصر جدید در حال پخش از شبکه سوم سیما است. این برنامه الگوی اصلی خود را از امریکن گات تلنت و برنامه های مشابه دیگر که سالهاست در برخی کشورها اجرا می شود گرفته است.
برنامه ای که از سال ۱۳۹۷ به تهیه کنندگی احسان علیخانی کلید خورد و از اسفند ماه ۹۸ بمدت یکسال هم فصل دوم این برنامه پخش شد.
با شروع سال جدید فصل سوم عصرجدید که در ژانر استعدادیابی واقع نما و تاک شو است آغاز شد.
سیستم برنامه به این شکل است که افراد از سراسر ایران به صورت گروهی یا انفرادی می توانند در رشته های مختلف علمی، هنری، ورزشی، سرگرمی و….استعدادهای خود را به اجرا بگذارند.
شرکت کنندگان این مسابقه تلاش می کنند تا با نمایش زنده ی استعداد خود داوران برنامه را تحت تاثیر قرار دهند و رای سفید یا همان بله را از چهار داور حاضر در برنامه دریافت کنند . در فینال هرشب، داوران از میان افراد حاضر در فینال یک نفر (یا یک گروه) را برای رفتن به مرحله ی بعدی انتخاب می کنند البته یک زنگ طلایی نیز در این برنامه وجود دارد که مزیت بخصوص خود را دارد بدین شکل شخص یا گروهی که کارت طلایی عصر جدید را دریافت می کند، مانند نفر اول اجازه ی رفتن به مرحله ی بعدی را می گیرد و از بخش انتظار برای آرای مردمی خارج می شود.
امین حیایی به همراه مجید اسماعیلی ، کارن همایونفر و ژاله صامتی داوران فصل سوم عصرجدید هستند که به خوبی نشان دادند برای داوری ساخته نشده و مناسب این جایگاه نیستند.
رفتارهای داوران اغلب بر پایه احساسات است حتی گاهی تحت تاثیر نظر سایرین و حتی علیخانی که به نوعی محوریت برنامه را برعهده دارد است و رای ها خدشه دار هستند.
در پایان هر اجرا اگر دقت کنید اغلب کلیت نظرات داوران نه تنها غیر تخصصی و خسته کننده ست، بلکه با بیان نظرات تکراری و کلیشه‌ای، از جذابیت رقابت می‌کاهند. می شود گفت داوران این برنامه نهایت تلاش خود را در پایین آوردن کیفیت کلی مسابقه می کنند.
با دیدن این برنامه بیننده حس می کند که به شعورش توهین شده و انگار اصل داوری ها بر محور هر چیزی هست به جز واقعیت و استعداد. نیاز نیست شما کارشناس خبره ای باشید با نگاهی گذرا به این تلنت حتی کم سوادترین بیننده هم به این نتیجه می رسد رای سفید مختص برخی مسائلی است که بیشتر اعتقادی هست تا واقع بینی و بی طرفی.
از نظر من عصرجدید با پرتاب کردن داوری های ضعیف و کارشناسی های آبکی و مضحک به صورت مخاطب سعی دارد به بیننده دهن کجی و توهین کند. در حالی که از تلنتی که هرچند یک کپی از نسخه ای آمریکایی است انتظار می رود که اینطور شکست خورده عمل نکند و در مقابل هزینه هایی که برای ساخت این برنامه شده است سعی کند چهره هایی شهیر و قوی تولید کند نه سلبریتی.