مراسم هفتمین روز شهادت رئیس جمهور و دیگر همراهان شهیدش هم تمام شد، اما هنوز لحظات انتظار و ساعت‌های بیم و امید در وجودمان زنده است.
شاید هیچ کس به اندازه ما کرمانی‌ها این لحظات را درک نکند. بامداد جمعه ۱۳ دی ماه ۹۸ زمانی که قلب‌مان تیر کشید و تپش آن نامنظم شد، ۵ روز انتظار کشیدیم تا کمی آرام شدیم.از آغازین لحظات شنیدن آن خبر تلخ، گام به گام با تشییع کنندگان در نجف، کربلا، خوزستان، مشهد، تهران و قم همراه و همگام شدیم، از تلویزیون می‌دیدیم و وجودمان می‌جوشید، بی‌قرار بودیم، اما کاری از دستمان بر نمی‌آمد… آن صبح سه‌شنبه‌ای که کرمان عطر غریبانه‌ای گرفت و پایتخت جهان شد، انتظار ما هم پایان یافت و بغض در گلو مانده‌مان سر باز کرد.
در طول این سال‌ها فکر نمی‌کردیم غمی به سنگینی شهادت سردار و انتظاری به تلخی آمدن پیکرش به کرمان را تجربه کنیم، اما دست تقدیر در چهارمین سالگرد شهادت آن فرمانده عالیمقام، چنان میخکوب زمینمان کرد که انگار چیزی در دنیا نمی‌دیدیم و نمی‌شنیدیم.
زمان متوقف شده بود و زمین بوی خون می‌داد. بار دیگر خودمان را گم کرده بودیم، بچه‌هایمان را گم کرده بودیم، ساعت‌ها روی ساعت‌ها می‌ریخت و جهان تاریک‌مان سرد و سردتر می‌شد.هنوز از غم و اندوه سیزدهم دی ماه فاصله نگرفته بودیم که خبر آوردند رئیس جمهورمان در جایی میان زمین و آسمان و در منطقه محرومی از آذربایجان شرقی سانحه دیده است.
دوباره پرت شدیم به سیاهچاله‌ای سرد و تنگ که جای نفس کشیدن نداشت، کاپشن‌های صورتی‌مان را روی تن یخ زده‌مان کشیدیم و در انتظار سختی نشستیم.
انگار برای ما پایان انتظار، شیرین نیست! این را پدر ریحانه‌ی ایران هم گفت، وقتی چند دقیقه‌ای با او همکلام شدم چنان بی‌پرده از تکرار ساعت‌های سختش گفت که دلم را زیر و رو کرد.
وقتی گفت به جان بچه‌های شهیدم داغ دلم دوباره تازه شد و برای پیدا شدنش وجودم به اندازه آن روز در سیر و سرکه جوشید، با خودم فکر کردم مگر یک سیاستمدار چطور می‌تواند در قلب‌ها نفوذ کند؟سلطانی‌نژاد راز این محبوبیت را هم برایم گفت، کار و تلاش بی‌وقفه و بی‌منت برای مردم بویژه در مناطق محروم…
او مثل حاج قاسم بود، چیزی کمتر نداشت، حیف شد … حیف
او بین سخنانش به حضور رئیس جمهور شهید در کرمان هم اشاره کرد و عنوان داشت: جاهایی رفت که هیچ مسؤولی نرفته بود، او مثل حاج قاسم بود، چیزی کمتر نداشت، حیف شد …
حیف وی ادامه داد: وقتی در جنوب کرمان مثل مردم عادی روی زمین نشسته بود، با خودم گفتم رئیس جمهوری به این پاکی و خاکی ندیده‌ام …وی اضافه کرد: کاش مردم دوباره در انتخاب‌شان دقت کنند، کسی را برگزینند که مانند رئیسی سختی کشیده و پر کار باشد.
