نظر به لزوم حمایت و نگهبانی از گونههای در حال انقراض گیاهی و جانوری در جهان و سرمایهگذاری و فرهنگسازی پیرامون این امر حیاتی در تمامی کشورها، کشور ما نیز مدتی است که این مسئله را به صورت جدی دنبال میکند و دولت و ملت به نوعی خود را ملزم به رعایت آن میدانند. اما همیشه کمبود بودجه و امکانات دولتی و تخلفات زیستمحیطی توسط عدهای خاطی، روند این امر را با مشکل مواجه کرده و نتیجه کار به شکل مطلوب و قابل انتظار محقق نگردیده است.
یکی از مسائل مهم و حائز اهمیت محیط زیست استان کرمان حفاظت از خرس یقه هفت آسیایی، این گونه کمیاب و در خطر انقراض است که در غرب آسیا تنها به ایران و پاکستان محدود میشود و گستردگی آن در ایران در گستره جغرافیایی جنوب شرق است که شهرستان جیرفت بیش از ۹۰ درصد جمعیت آن را در خود جای داده است .
این پستاندار زیبا و باعظمت در محدوده دو منطقه حفاظت شده کوهستانی بحرآسمان و زریاب، بیشترین سازگاری را با محیط داشته و طبق برآوردهای خوشبینانه آمارگیران، تعدادشان در حوزه پناهگاه زریاب به بیش از ۵۰ قلاده میرسد که جای بسی خوشحالی برای دوستداران محیط زیست دارد.
اما تعارضات موجود بین این جانور و روستائیان یکی از عوامل بسیار نگرانکننده و تهدیدی جدی برای ادامه خوشنشینی خرسهاست، زیرا سازمان حفاظت از محیط زیست تنها بر روی نقشه، دو منطقه حفاطتشده ترسیم و تعریف کرده و تا کنون کوچکترین حرکت مثبتی حتی در حد استخدام چند محیطبان و راهنمای محلی انجام نداده و عشایر و روستائیان در یک دوگانگی دردناک حراست از جان و اموال خویش یا حفاظت از خرس، گیر کردهاند که جانبداری از هر کدام به زوال دیگری میانجامد.
زیرا با ادامه روند خشکسالی، جنگلزدایی و کمبود غذاهای طبیعی، خرسها مجبور به نزدیک شدن به حریم آبادیها، دامها و باغات روستائیان میشوند که طی چند سال گذشته خسارات وسیعی از قبیل تخریب کلنیهای زنبور عسل، تخریب باغات میوه، کشتن دامها و گاهی حمله به خود بومیان به بار آوردهاند و مردم محلی با نهایت بزرگواری و مناعت طبع و به واسطه تبلیغات و توصیههای بیاندازه دوستانم در مطبوعات و گروههای دوستدار محیط زیست و بالا رفتن اطلاعات و آگاهی مردم از ارزش این گونه جانوری کمیاب هرگز به سمت این جانور، اسلحهای نشانه نرفته و سمّی در طعامش ریخته نشده که برای قدردانی و حراست از حقوق مردم چند جلسه هماندیشی و چارهاندیشی در محل فرمانداری جیرفت با حضور کارشناسان محیط زیست طی سالیان گذشته برگزار گردید.
ضمن تأکید بر حفاظت از این پستاندار کمیاب، قرار بر چارهاندیشی برای به حداقل رساندن خسارات روستائیان شد که مقامات محلی و مسئولان ادارهکل محیط زیست قول اقدام عاجل دادند. اما متاسفانه با گذشت چندین سال از این جلسات و بازدیدهای میدانی، اقدام عملی و قابل لمسی انجام نگرفته و حتی خسارات وارده به مردم پرداخت نگردیده که ادامه این بیتوجهی سازمان محیط زیست و خرابکاریهای خرسها درمنطقه، نهایتاً به جنگ ناخوشایندی بین این حیوانات و روستائیان بدل خواهد شد و ما با چشمانی باز شاهد انقراض گونهای دیگر از ارزشمندترین مخلوقات خالق مهربان خواهیم بود. شایان ذکر است خرس بلوچی در فهرست قرمز اتحادیه بینالمللی حفاظت از طبیعت ( IUCN ) قرار دارد.