همۀ کشورها اعم از سنتی و مدرن برای کنترل، نظارت و خدمت‌رسانی بهینه به مردم جامعه، دارای تقسیمات کشوری با نام‌ها و قوائد متفاوت در سرزمین خود هستند.
پهنۀ کشور عزیز ما ایران نیز به چندین استان و هر استان به اجزای کوچکتر شامل: شهرستان، بخش و دهستان تقسیم گردیده که هر از چند گاهی به پیشنهاد مقامات محلی و تشخیص کارشناسان تقسیمات کشوری وزارت کشور، مراکز جدیدی تشکیل یا ارتقاء پیدا می‌کند که لازمۀ این تغییرات؛ ایجاد تغییر، تحول، توسعه، دگرگونی و ترقی در منطقۀ مورد نظر است.
اما استان کرمان به عنوان پهناورترین استان کشور با دربرگرفتن بیش از ۱۱ درصد از وسعت ایران، با حدود ۱۸۳٬۲۸۵ کیلومتر مربع، دارای ۲۳ شهرستان می‌باشد که فاصلۀ جنوبی‌ترین تا شمالی‌ترین نقطۀ آن بیش از چندصد کیلومتر است و سالهاست که لزوم تقسیم آن از سوی مردم و حاکمیت احساس شده و بر همین اساس، جنوب استان شامل هفت شهرستان جنوبی به مرکزیت جیرفت؛ خاستگاه تمدن بشری و قطب کشاورزی ایران را به عنوان نقطۀ هدف برگزیدند و طی چند دهه، زیرساخت‌های لازم برای استقرار یک استان اعم از: ادارات کل، فرودگاه، گمرک، دانشگاه‌های متعدد، مراکز بهداشتی و درمانی، اماکن اقامتی و تفریحی و… در آن مستقر و هم‌اینک تنها یک اعلام و تابلوی استانداری تا استان شدن کم دارد .
که ظاهراً با پیگیری‌های نمایندۀ مردم جیرفت و عنبرآباد در مجلس و حمایت دولت، این مهم محقق گردیده که متأسفانه برخی از سیاسیون و افراد مطلع سایر مناطق استان با علم به اینکه سرنا را از سر گشاد می‌زنند و حرفشان هیچ مبنای قانونی و منطقی ندارد، در صدد کارشکنی برآمدند که باید به آنها توصیه کرد؛ به جای سنگ‌اندازی سعی نمایید زیرساخت‌های شهر و منطقۀ خویش را توسعه و ارتقا دهید تا پس از استان سبزواران نوبت به دیار شما رسد .
در پایان باید گفت: همۀ عقلا اتفاق نظر دارند که نخل یک روزه، ثمر نخواهد داد و کودک یک‌ساله قهرمان المپیک نخواهد شد.
