اواخر دی ماه ۱۴۰۰ بود که سیل جنوب کرمان را فرا گرفت، بارش‌های سیل‌آسا غوغایی تلخ به پا کرد و داغی روی دل مردم شد.
جان آنها به‌ویژه کودکان از یک طرف در مخاطره قرار گرفت و محصولات کشاورزی که دسترنج یکساله آنها بود، از طرف دیگر به یغما رفت.
رئیس جمهور در آن روزها روسیه بود و رایزنی‌های ملی را در برنامه داشت.در آن شرایط سخت، برخی رسانه‌ها انگار کاری نداشتند جز اینکه تصویر بیرون آمده از نماز رئیسی در کاخ کرملین را به سخره بگیرند و عقده‌های تلنبار شده روی دلشان را بیرون بریزند.
رئیسی اما بی‌توجه به ریشخندها و زخم زبان‌ها، طوری زخم دل مردم را متوجه شد که انگار دردشان به تن خسته‌اش متصل است.
او از روسیه مستقیما به استان ما آمد و در جنوب کرمان حضور یافت.اعلام نکرده بود که می‌آید، ناگهان مردم در روز جمعه خادم خودشان را در کنارشان دیدند، حضوری که باعث شد تحمل دردها و سختی‌ها بیشتر شود و بارقه‌های امید در جانشان جوانه بزند.
او به رودبار جنوب رفت و روند رسیدگی به سیل‌زدگان را از نزدیک دید و قول داد زیرساخت‌ها را تقویت کند.رئیس جمهور در جمع اهالی روستای نهضت‌آباد، یک بار دیگر تاکید کرد که دولت در کنار آنها قرار دارد، اقدامات کوتاه مدت و امدادرسانی را انجام داده و برای اقدامات بلندمدت نیز برنامه دارد.
او احداث سیل‌بندهای جیرفت را از مهمترین برنامه‌های دولت خواند و وعده داد: این مهم سریع پیگیری می‌شود تا با همت جوانان و مردم منطقه و پیگیری مسؤولان دیگر شاهد اینگونه خسارت‌ها نباشیم.
وقتی سیل امسال در جنوب کرمان را به یاد می‌آورم که پهنه وسیع‌تر و البته روند شدیدتری هم نسبت به آن سال داشت اما بخیر گذشت، یک بار دیگر مطمئن می‌شوم که کار برای مردم بوق و کرنا نمی‌خواهد! مردم می‌بینند و قدردان هستند.
