بهتر است بگوییم: هیچ وقت هم تمام نخواهد شد. این انگشتر، تنها یک زینت دست نیست، بلکه گواهی است بر یقینی عمیق، ایمانی راسخ و ایستادگی‌ای استوار در برابر توفان‌های رسانه‌ای و سی
«إنَّ مَعِیَ رَبِّی»؛ بیانیه‌ای حک شده بر دستان
جمله‌ای که در انگشتر رهبری معظم انقلاب در دیدار با مدیران قوه قضاییه حک شده بود، «إنَّ مَعِیَ رَبِّی»، خلاصه‌ای از یک فرهنگ ایمانی و مقاومتی است که در عمق انقلاب اسلامی جریان دارد. این جمله، یک واکنش فوری و کلامی نیست، بلکه بیانیه‌ای است که سال‌هاست در وجود فردی که آن را می‌پوشد، تجلی یافته است. یک بیانیه ایمانی، سیاسی و رسانه‌ای در یک تن.
این جمله، گویی پاسخی است به تمام کسانی که بازیگران تحلیل‌های ناامیدکننده هستند. کسانی که با تکیه بر شرایط اقتصادی، اجتماعی یا سیاسی، سعی می‌کنند گفته شود: کار تمام است. اما این انگشتر می‌گوید: نه، کار تمام نیست. چون من با خدا هستم. من با یقینم حرکت می‌کنم. من با حمایت الهی گام بر می‌دارم.
یک انگشتر، یک پیام؛ یک نگین، یک یقین
در ظاهر یک انگشتر است، اما در باطن یک اعلامیه استراتژیک. یک نماد که می‌گوید: من با خدا هستم، و با خدا، هیچ قدرتی نمی‌تواند ایستادگی را بشکند. این نماد، نه تنها یک جمله قرآنی است، بلکه تجلی یک فرهنگ سیاسی، دینی و رسانه‌ای است که در خط مقدم مبارزه با نفوذ فرهنگی و رسانه‌ای غرب، گاهی با آرامش و گاهی با قاطعیت، ایستاده است.
جنگ رسانه‌ای و پاسخی از درون فرهنگ
در دنیایی که رسانه‌ها اغلب به عنوان ابزار تخریب و شکستن امید به کار گرفته می‌شوند، این انگشتر یک پاسخ فرهنگی، معنوی و سیاسی است.
این جمله، یک واکسن اجتماعی نسبت به ناامیدی است. یک تذکر قاطع به این واقعیت که هرچه هم در ظاهر وضع دشوار باشد، اگر بنیان بر یقین و توکل استوار باشد، ناامیدی نمی‌تواند جایگاهی یابد.
این جمله، در واقع، یادآوری می‌کند که جمهوری اسلامی نه یک نظام سیاسی ساده، بلکه یک تمدن فکری، معنوی و ایمانی است. و تمدن‌ها را نمی‌شود با یک تحلیل ناامیدکننده و یا یک خبر تبلیغاتی فراموش کرد. تمدن‌ها با یقین ساخته می‌شوند، و با یقین دوام می‌یابند.
«إنَّ مَعِیَ رَبِّی»؛ یک سبک زندگی سیاسی
این جمله، در واقع، یک سبک زندگی سیاسی است. سبکی که در آن ایمان و سیاست، امید و مقاومت، عقل و ایمان، همراهی کامل دارند. در این سبک زندگی، شکست یک مفهوم نسبی است. زیرا کسی که می‌داند «با من است»، هرگز ناامید نخواهد شد.
این یقین، در سیاست اسلامی، همیشه یک عنصر تأثیرگذار بوده است. از زمان پیامبر اسلام تا امروز، این یقین است که مبارزان را در برابر سختی‌ها سرمست کرده و امید را در قلب تاریکی‌ها روشن کرده است.
یک یقین، یک نگین، یک آینده
انگشتری که در دستان رئیس قوه قضائیه ایران دیده شد، تنها یک جسم فلزی نیست. این یک بیانیه است. یک بیانیه در برابر ناامیدی. یک بیانیه از یقین در برابر شک. یک بیانیه از ایمان در برابر ناامیدی‌های رسانه‌ای.
در دنیایی که ناامیدی به یک صنعت تبدیل شده است، این جمله یادآوری می‌کند که در مقابل هر تحلیل ناامیدکننده، یک یقین الهی وجود دارد. و یقین الهی، هرگز شکست ناپذیر است.
«إنَّ مَعِیَ رَبِّی»
همان‌گونه که یک بار در خط مقدم جنگ‌های قدیم، این جمله، دل‌ها را می‌خواند، امروز هم در خط مقدم جنگ‌های رسانه‌ای و فرهنگی، دل‌ها را می‌خواند و می‌گوید: کار تمام نیست. کار همیشه با آن‌کسی است که یقین دارد.
