شیوع گسترده کرونای دلتا موجی از بحران را در کشور آفریده است و می توان گفت که ایران در بحران کرونا گرفتار شده است.
سرعت واکسیناسیون در حالی کمی بیشتر شده که امید می رفت این حرکت از قبل صورت گیرد تا امروز شاهد مرگ و میر روزانه بیش از ۶۰۰ نفر در کشور نباشیم.
پیش بینی ها این است که مرگ و میرها به روزی ۸۰۰ تا ۱۰۰۰ نفر برسد و این یعنی فاجعه و هر چه زودتر باید کاری کرد.
رنگ کرونا در کشور از قرمز به سیاهی رسیده است، بیمارستان ها تخت خالی ندارد، بستری ها به سالن های اجتماعات و حیاط بیمارستان ها رسیده است و در خبرها امده در برخی مناطق دارو و سرم نیست.
مردم باید بدانند که کار از اما و اگر گذشته است و کرونا کار را به جاهای باریک رسانده است.
روزانه شاهد مرگ و میر عزیزانی در کشور هستیم که داغشان بر دل خانواده های زیادی می نشیند.
درگیری مبتلایان به کرونا این روزها خانوادگی شده است و در بسیاری از موارد شاهد درگیری خانواده ها هستیم.
مردم باید از حضور در تجمعات بپرهیزند، در ایام محرم و عزای حسینی رعایت کنند، سفرها کنسل شود زیرا دیگر به اخر خط رسیده ایم.
کادر درمان خسته و افسرده شده است، انها هم انسان هستند بیش از یک سال و نیم است که درگیر با این کرونا هستند. بوی مرگ همه جا را فرا گرفته است، هر کوچه و پس کوچه ای خبر از مرگ عزیزانی می دهد و در بهشت و زهرا هم غوغایی بپاست.
باید تا انجام واکسیناسیون قابل توجهی در کشور صبر کرد، رعایت دستورالعملها اجباری است و حتما که شنیده اید در برخی موارد و مشکلات که عاجز می شویم، می گویند راهی نداریم و باید چه خاکی به سرمان بریزیم، الان دقیقا همین گفته ها صدق می کند.
اگر میخواهیم بیشتر شاهد مرگ عزیزانمان نباشیم رعایت دستورالعمل‌های بهداشتی را ضرورت بدانیم، مسافرت را کنسل،حضور در تجمعات و میهمانی ها را ممنوع کنیم.
امید که دولت جدید راهکاری بهتر از دولت قبل نسبت به خروج از بحران کرونا پیدا کند تا دیگر شاهد مرگ ومیر مردم بیگناه نباشیم.
یادمان باشد کرونا می کشد، نابود می کند، داغ بر دل می نشاند و ما محکوم به رعایت دستورالعملها هستیم.
